سلام خوبین؟ چند روز پیش یه مطلب خوندم با عنوان : کنیایی ها در حسرت اینترنت پر سرعت

این مقاله در مورد یه خانم کنیایی بود که تو یه خونه ی خیلی کوچیک یه شرکت خدمات اینترنتی و رایانه ای راه انداخته بود. این خانم با دوستاش این شرکت رو راه انداخته و خودش وظایف بازاریابی را بر عهده گرفته و یکی از همکارانش هم برنامه نویسی کامپیوتری می کرده. این خانم هر روز عصر برنامه هارو بررسی می کنه و اونا رو برای مشتری هاش می فرسته. اون می گه کنیا همه ی امکانات برای پیشرفت رو داره و فقط  سرعت پایین اینترنت سد راه پیشرفت این کشوره.و اونا هم مجبورن اطلاعات رو از طریق ماهواره منتقل کنن که از قرار معلوم هزینه ی سرسام آوری داره.

همون طور که گفتم این شرکت یک خونه است که تو هرکدوم از اتاق های اون یه کاری داره انجام می شه:

تو یکی از اتاق ها کارمندا مشغول نوشتن برنامه هایی هستن که از طریق اون نام، تلفن و آدرس الکترونیکی تمام شرکت های آفریقایی رو ثبت کنن و در اختیار متقاضیا قرار بدن. تو یه اتاق دیگه یه عده در حال نوشتن زیرنویس فیلم ها برای افراد ناشنوا هستن.

یکی از کارمندا می گه: تجارت ما خیلی خوب و سود آوره اما دانلود کردن بعضی از برنامه ها خیلی زمان میبره و باعث بالا رفتن هزینه ها میشه.

هزینه ی اتصال به شبکه های ماهواره ای در کنیا و سایر کشور های آفریقایی بسیار بالاست. هزینه ی انتقال هر مگابایت اطلاعات در کنیا 7500 دلاره در حالی که تو سایر کشورها این هزینه کمتر از 400 دلاره.( البته طبق معمول ایران رو جدا حساب کنید) این رقم گزاف باعث می شه فرصت های شغلی بسیاری تو این کشور از دست بره. اما دوران اینترنت با سرعت پاییین و هزینه ی بالا در حال اتمامه!!!!!

دولت کنیا قراره یه قرارداد با شرکت فرانسوی- آمریکایی آلکاتل ببنده تا با نصب یه سری کابل نوری سرعت اینترنت رو بالا ببرن.این کابل از فجیره در امارات متحده ی عربی کشیده می شه و از زیر دریای عمان عبور می کنه و از اونجا به شرق آفریقا از طریق خلیج مومبازا میاد   و دولت هم از مومبازا کابل های مورد نیازش رو به هرجا دلش بخواد می کشه.

اینا همه مقدمه بود که بگم:

بیاین یه نگاهی به وضعیت اینترنت تو کشور خودمون بندازیم.

1)تاحالا چند بار شده که واسه یه کانکت شدن به اینترنت دردسر داشته باشین؟

-هیچی

2)تاحالا چقدر سیستم تون در اوج کار یه هو دیسکانکت شده و شما هیچ راهی نداشتین به جز اینکه دو تا دست مبارکتون رو تا جایی که می تونید ببرید بالا و بعد با تمام قدرت بکوبید رو سرتون که: ای وااااااااااااای، داشتم پروژه ام رو واسه استادم میل میکردم یا بگین کلی تایپ کرده بودم تا پست جدید بزنم که یه هو همش پرید؟

- مسلما هیچی

3) تا حالا چند بار شده در اوج چتیدن یه هو دیسکانکت بشید و بعد همه ی پی ام هاتون بپره؟

- مسلما هیچ وقت.

خوب حالا من باید همینجا بگم پس چرا من دارم اینجا انقدر خودمو خفه می کنم و کلی حرف می زنم که اینترنت ایران هم دست کمی از اینترنت کنیا نداره؟ چرا نمی رم اول یه کم فکر کنم و بعد بیام متن پست کنم؟

واقعا چرا؟ همین دیروز داشتم پروژه ای رو که با کلی مصیبت تمومش کرده بودم برای استاد میل می زدم که یه هو اینترنت دانشگاه قطع شد و من از این دانشکده به اون دانشکده مثل مرغ پرکنده می دویدم. ولی از شانس بنده هیچ سیستمی کانکت نمی شد که نمی شد.

جالبتر اونجا بود که تا دوباره شبکه وصل شد. مسئولین محترم فرمودن که:

تایم کاری ما تموم شده و می خوایم سایت رو ببندیم.

حالا بیاین یه کم فکر کنیم. ببینیم.................